De Oeigeren in Nederland
Aan het eind van de jaren ’90 zijn de eerste Oeigoeren naar Nederland gekomen. Sindsdien hebben naar schatting zo’n 2000 Oeigoeren zich in Nederland gevestigd. Er is geen speciale reden of voorkeur onder de Oeigoeren om in Nederland asiel aan te vragen. Zij hebben zich ook in andere West-Europese landen gevestigd.
Binnen Nederland zijn geen grote groepen Oeigoeren geconcentreerd in éen enkele regio. Zij wonen verspreid over het hele land. De meerderheid van de asielzoekers zijn jongeren (18-30 jaar)maar er zijn ook kinderen en bejaarden die zich hier recent hebben gevestigd.
Wat betreft de actuele problematiek van de in Nederland woonachtige Oeigoeren is de situatie voor uitgeprocedeerde asielzoekers verbeterd. Waar zij vroeger teruggestuurd werden naar China, is recent aan het licht gekomen dat de Oeigoeren in Nederland stelselmatig bespioneerd zijn door geïnfiltreerde landgenoten. Als gevolg van deze ontdekking hebben de Nederlandse autoriteiten besloten dat het te gevaarlijk is om Oeigoeren nog terug te sturen.
Omdat het merendeel van de Oeigoerse asielzoekers in het afgelopen decennium in Nederland is komen wonen, zijn er relatief weinig Oeigoeren met hoge functies in Nederland. Zij hebben immers de asielprocedure af moeten wachten in de asielzoekerscentra, waarna zij een inburgeringscursus hebben moeten doorlopen. Het lijkt een kwestie van tijd voordat de Oeigoeren zich hier kunnen bewijzen. Verdere redenen voor financiële problemen kunnen zijn:
• Ze hebben geld geleend om de reis naar Nederland te kunnen bekostigen
• Ze sturen maandelijks een deel van hun inkomsten of toelage naar de familie om ze financieel te ondersteunen.
Het is niet eenvoudig voor de Oeigoeren de Nederlandse taal te leren. Ook de sociale en culturele verschillen met de oude leefomgeving zijn enorm. Het is moeilijk aansluiting te krijgen met de plaatselijke bevolking en met het gebrek aan kennis van de Nederlandse taal en wetgeving te voldoen aan de voorwaarden die ze recht geven op sociale zekerheid, scholing en juridische bijstand. Als gevolg daarvan richten de Oeigoeren zich op elkaar. Het isolement leidt ook tot psychische problemen. Ook drank- en drugsproblemen zijn talrijk onder de Oeigoerse bevolking in Nederland. De gedeelde religieuze achtergrond (islam) en de verwantschap van het Oeigoerse dialect met het Turks, maken dat een hoop Oeigoeren contacten leggen met de Turkse gemeenschap in Nederland.
Organisatievorming van Oeigoeren in Nederland? Zijn zij goed georganiseerd? Of er behoefte zijn aan de zelf opgerichte organisaties?