Oost-Turkestan
Oost-Turkestan is een gebied van 1.6 miljoen vierkante km, hetgeen gelijk staat aan een zesde van het gehele Chinese grondgebied. Oost-Turkestan ligt in Centraal Azië en grenst aan Kazachstan in het noorden, Mongolië in het noordoosten en Kirgizië en Tadzjikistan in het noordwesten en westen.
Na lange tijd een onafhankelijke staat geweest te zijn werd Oost-Turkestan ingelijfd bij het rijk van de Mantsjoe in 1884. Vanaf dat moment heet het gebied officieel Oeigoerse Autonome Regio Xinjiang (Nieuw Gebied).
De autochtone bevolking van Oost-Turkestan bestaat voornamelijk uit Moslimse Oeigoeren. Het aandeel Oeigoeren op de totale bevolking van het gebied is echter aanzienlijk teruggelopen in de afgelopen decennia. Terwijl in 1949 de Oeigoeren nog zo’n 96% van de totale bevolking uitmaakten, is nu nog maar 50% Oeigoers. Op dit moment schat het (WUC World Uyghur Congress) de Oeigoerse bevolking op 19,2 miljoen. Een deel leeft verspreid over West- Turkestan, beter bekend als Oezbekstan, Kazachstan, Kirgizië, Turkmenistan en Tadzjikistan. Verder zijn er Oeigoerse gemeenschappen in Rusland, Mongolie, Pakistan, Afghanistan, Saudi-Arabië, Turkije, West Europa en de Verenigde Staten.
De Oeigoerse bevolking heeft te lijden onder voordurende discriminatie en onderdrukking door de Chinese communistische regering. De “War on Terror” heeft de onderdrukking vergroot, omdat de Chinese autoriteten de campagne tegen terrorisme vaak misbruiken ter rechtvaardiging van hun daden. Steeds meer worden de Oeigoeren gebrandmerkt als internationaal gesteunde terroristen. Als gevolg hiervan worden politieke activisten, onder wie tot voor kort Rabiya Kadeer (voorzitter van het WUC), vaak op onrechtmatige gronden gevangen genomen.
De centrale regering staat de Oeigoeren geen politieke vertegenwoordiging toe en heeft verschillende assimilatieprogramma’s in het leven geroepen. Door grote aantallen Han Chinezen te stimuleren om zich in Xinjiang te vestigen, zijn de Oeigoeren een minderheid aan het worden in Xinjiang. Door de Han Chinezen economisch en cultureel te bevoorrechten houden de Chinese autoriteiten controle over het gebied.
De toenemende spanningen tussen de Han Chinezen en de Oeigoeren in Oost-Turkestan heeft recent geleid tot uitbarstingen van geweld tegen Oeigoeren. Hoewel details over de precieze aantallen en gebeurtenissen ontbreken, is bekend dat de demonstraties in de nacht van 5 op 6 juli 2009 in Urumqi, de hoofdstad van de regio Xinjiang, aan veel Oeigoeren het leven hebben gekost. Naar schatting zijn vele honderden Oeigoeren vermoord en nog eens honderden gewond geraakt. De rellen in die nacht waren het gevolg van geweldplegingen een week eerder door Han Chinezen tegen een groep Oeigoerse arbeiders in een speelgoedfabriek in het zuidoosten van China. In diverse grote steden in de wereld werd massaal gedemonstreerd tegen de onderdrukking van Oeigoeren door de Chinese regering.
OVER STICHTING OEIGOEREN NEDERLAND
Stichting Oeigoeren Nederland is in het voorjaar van 2008 opgericht. Onze stichting stelt zich ten doel de contacten tussen Oeigoeren en Nederlanders te verbeteren. Iedereen kan lid worden van onze stichting die activiteiten ontplooit op het gebied van cultuur, religie en politiek.
De Oeigoeren zijn een volk met een lange geschiedenis. De eerste contacten tussen de Oeigoeren en Europa dateren uit de tijd van de beroemde Zijderoute. Langs dit traject werden handel, cultuur en religie uitgewisseld.
De onafhankelijke Oeigoerse staat, Oost-Turkestan, heeft bestaan tot het jaar 1949, toen het land bezet werd door China. Sindsdien zijn duizenden Oeigoeren gevangen genomen en geëxecuteerd omdat ze protesteerden tegen de Chinese bezetting. Het is verboden om de eigen taal te spreken en de eigen cultuur in stand te houden. Zelfs in
prive-kring is het belijden en onderrichten van de eigen godsdienst strafbaar. Religieuze boeken en Oeigoerse literatuur zijn verboden en worden in beslag genomen. Bovendien worden Oeigoeren onderdrukt door de oplegging van de zogenaamde ìhasharî wat inhoudt dat er een maand per jaar gratis voor de Chinese staat gewerkt moet worden.
Een hoop Oeigoeren zijn China ontvlucht omdat de situatie voor hen onhoudbaar was geworden. Gesteund door de convenanten over de mensenrechten stellen zij alles in het werk om het Oeigoerse cultuurgoed te behouden, dat een integraal deel vormt van de wereldbeschaving.
Wij zijn slechts met een kleine groep Oeigoeren in Nederland. Hier, in dit democratische land kunnen wij vrijuit spreken over de positie van de Oeigoeren in de
wereld en ons inzetten voor een onafhankelijke Oeigoerse staat.
Wij waarderen uw belangstelling voor ons volk en onze cultuur zeer. We hopen dat u blijvend aandacht zult houden voor onze zaak en u onze activiteiten zult blijven steunen.