Dit lijkt misschien een familiekiekje, schrijft Human Rights Watch bij dit beeld, maar dat is het niet. © hrw
Chinese ambtenaren wonen in bij Oeigoeren. Zo houden ze die in het gareel.
Ambtenaren in de West-Chinese regio Xinjiang moeten sinds dit jaar meerdere dagen per maand bij gewone mensen inwonen. Deze meerdaagse ‘thuisverblijven’ zijn officieel bedoeld om de inwoners te helpen, maar dienen in werkelijkheid om hen te controleren en indoctrineren, zegt mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW).
Het is al jaren onrustig in Xinjiang. De helft van de 23 miljoen inwoners is er van islamitische, vooral Oeigoerse afkomst. Sinds etnische rellen in 2009 en een golf van aanslagen in de jaren erna voert de Chinese overheid een nietsontziende campagne tegen separatisme. De inwoners zijn onderworpen aan een gigantisch veiligheidsapparaat met checkpoints, camera’s met gezichtsherkenning, telefooninspecties en dna-inzameling. Tienduizenden inwoners zouden zijn opgesloten in heropvoedingskampen. Mensenrechtenadvocaten spreken van een hoogtechnologische politiestaat.
Sinds 2016 worden ook ambtenaren ingezet om de Oeigoerse inwoners in de pas te doen lopen. In een grootscheepse campagne zijn 110.000 beambten aan een islamitisch plattelandsgezin gekoppeld om een familieband te smeden. Werden de functionarissen eerst geacht eendaagse bezoeken af te leggen, sinds kort is dat uitgebreid tot meerdaagse verblijven. Eind 2017 logeerden 1 miljoen ambtenaren een hele week bij inwoners thuis, tijdens de zogenoemde eendrachtsweek.
Chinese les
Uit overheidsdocumenten en berichten in de Chinese media blijkt dat deze meerdaagse ambtenaarsbezoeken sinds begin dit jaar de standaard zijn. De verblijven variëren van vijf dagen per twee maanden tot veertien dagen per maand.
Volgens HRW is het de bedoeling dat de ambtenaren tijdens hun verblijf informatie over de inwoners verzamelen, zoals over hun hukou, die aangeeft waar ze geregistreerd zijn, hun politieke overtuigingen en hun religie. Ook geven ze de veelal Oeigoers sprekende families Chinese les en zingen ze samen het Chinese volkslied. “Dit bezoekprogramma is een schending van de privacy en het familieleven, en van de culturele rechten van een minderheid”, aldus HRW.
De Chinese overheid ziet niets verkeerds in de bezoeken. Die worden voorgesteld als een manier om de veelal arme plattelandsinwoners te helpen, te onderwijzen en te informeren over de ideeën van de Communistische Partij. Lokale Chinese media doen verslag van de goede daden van de ambtenaren en prijzen de bezoeken als een bijdrage aan de aan stabiliteit van de regio.
Geen ramadan
Vanwege de beperkte persvrijheid is het moeilijk aan onafhankelijke informatie uit Xinjiang te komen, maar sommige berichten wijzen erop dat de visites in werkelijkheid een meer problematisch karakter hebben. Zo is na enkele bezoeken aan het dorp Akeqie Kanle, in het zuidwesten van Xinjiang, een vijfde van de volwassen inwoners gedetineerd, aldus persbureau AFP.
In het dichtbijgelegen Hotan zagen de ambtenaren er vooral op toe dat niemand deelnam aan de ramadan, aldus Radio Free Asia.
“Oudere Oeigoeren zeggen dat het nu erger is dan tijdens de Culturele Revolutie”, aldus Darren Byler, onderzoeker antropologie aan de Universiteit van Washington die twee jaar in Xinjiang verbleef, verwijzend naar de tienjarige campagne van Mao om het land te ontdoen van tegenstanders. “Nu voelt zelfs je eigen huis niet als veilig. De technologie controleert alles, je kunt je nergens nog vrij uitdrukken.”
Leave a Reply